آه آ

صحبت از شهید شد. گفت این قاسم سلیمانی رو که اگر در قید حیات بود شاید ما میزدمیش! شاید برخورد دیدگاه شدید داشتیم باهم. حالا، چی شده این که به دستور ترامپ ظالم شهید شده برای ما به عنوان قهرمانی که ال کرد و بل کرد هی الگونماییش میکنن؟! همین شهید مصطفی چمران، که این روزها خیلی حرفشه، چون سالگرد شهادتش هست رو درنظر بگیرین! این اگر شهید نمیشد ما حاضر نبودیم نگاش کنیم؛ یک جوان لوس بظاهر نخبه در دوره خودش که رفته آمریکا (!) و یک زن ایرانی هم حاضر نشده بگیره! رفته دو تا زن گرفته هیچ کدوم ایرانی نبودن؛ یکی آمریکایی و یکی لبنانی! ما مثلا الان مونده ایم دختران از سه میلیون جمعیت حتی یک بار ازدواج نکرده رو صادر میکنیم بدیم شیعیان خارج از کشور، اون وقت این نگاهمون نکرده و اصلا یک زن ایرانی نداره! از اونطرف هم نگاه کنید که این رو کرده ان الگوی ما! سخن معروفی هم داره شهید چمران که میگه پروردگارا! در خانه فقیرانه خود، من چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری، که من چون تویی دارم، تو چون خودی نداری!

همین سخن معروف رو من امروز نمیزدم! خودم قبل از اینکه به بیانم اشکال بگیرن، میگفتم اشکال داره که گفته خدایا تو چون خودی نداری! از نظر منطقی اشکال داشت و حاضر نبودم این رو بگم. حالا فکرش رو بکنید که این جمله رو بزرگ به عنوان یکی از زیباترین آثار هنری شهید چمران همه جا پخش میکنن! پسر جوان در سخن آغاز پایان نامه ارشدش رشته برق میگه، و مرد دیگری هم به عنوان ناشناس سر سالنامه اش چاپش میکنه! اتفاقا شاید نکته اش هم همین جا باشه. امروز مثلا فرض کنید من قراره که ازدواج کنم. بهم میگن یک همسری قراره برایت بیاید ال میکند و بل میکند. اصلا این همسر در حد شهید است! حالا همسر آینده من مثلا، الگویش خوبه مثال شهید چمران باشه که داره خارج زندگی میکنه و یک زن آمریکایی داره و یک زن لبنانی! همینه دیگه، همینه. میگم صبرت و تحملت رو زیاد کن! ماها که معلوم نیست روزی به مقام شهدا برسیم. اینها لااقل رسیده ان! بیان زیبایشان هم همینه، و بیشتر نیست. لااقل یک روزی داریم میبینیم اینها قراره که شفاعتمون بکنن، بد هم نیست صبرمون رو زیاد کنیم؛ نعمتیه!